Dag 1: Het vertrek met een twist

Zondag 28 augustus

Om 2u50 gaat de wekker reeds af. Na een korte nacht van slechts 3uur slaap, is het vertrek aangebroken. De laatste spullen in de koffer, een koude douche en weg zijn we dan. Onderweg is het nog rustig, behalve een ongeluk op de E313... We verliezen 10min en houden nog een korte stop voor een koffie. De oogjes voelen nog zwaar aan, maar om 7u30 (goed op tijd) komen we aan bij de Luchthaven van Frankfurt. We rijden onze parking in, parkeren de auto en gaan onze bagage afgeven. Nog even gaan vragen hoe het zit met de parking of alles wel ok is, gezien we geen QR code in onze mail hadden ontvangen. Alles in orde, enkel onze factuur moeten we tonen bij ons vertrek in september.

De bagage wordt afgegeven en we gaan naar de controle. Na 2 minuten zijn we hier al door (full body scan), want er staat geen volk. De boarding begint al om 9u40 en na een korte vlucht, komen we zoals voorzien goed aan in Amsterdam. De bagage moeten we niet ophalen, want die gaat rechtstreeks naar onze lange vlucht. In Amsterdam volgt de paspoortcontrole en Tom krijgt nog een extra controle van zijn handbagage. Veel overstaptijd hebben we niet en mogen al meteen het vliegtuig instappen. We vertrekken goed op tijd en alles verloopt zoals voorzien. 

We zitten gezellig met twee naast elkaar en kijken naar verschillende films. De nieuwe Captain America, Zootopia, 4 afleveringen van Once upon A time worden goed gesmaakt. Trouwens het eten tijdens de vlucht was ook top. We gaan hier niet zonder honger weg.

Af en toe dommelen we beiden in. Het kan ook niet anders. De laatste dagen hebben we maar gemiddeld 4uur geslapen. Na een goede 9u vliegen, gaan we landen in Seattle.

We zijn 40min vroeger dan voorzien en moeten nog even wachten op de landingsbaan. Bij de uitstap staat er een zeer lange rij om naar de paspoortcontrole te gaan. Er zijn nu te veel vliegtuigen na elkaar geland. Na een half uurtje zien we dat er ook een deel, via een automatische paspoortscan kan gecontroleerd worden. We vragen aan een man of dit ook voor mij telt, gezien ik een nieuw paspoort heb. Hij zegt dat het niet uitmaakt. We wachten eerst aan de nieuwe paspoortcontrole, maar dat gaat hier niet vooruit. Een vliegtuig Aziaten is hier misschien het probleem.

We gaan terug naar de zelfscan en na paar keer is Tom eindelijk klaar. Dan volgt mijn controle en alles verloopt vlotjes. Op het einde komen dan een soort tickets uit het machine. Helaas, mag ik Amerika niet binnen. Er staat een groot kruis over! We vragen dit aan het personeel dat hier rondloopt en ik moet helaas nog via een andere rij naar een paspoortloket. Na 10min mag ik nog eens vragen beantwoorden (van de vriendelijke man), alle vingers op de scan leggen, lachen voor de foto en dan mag ik pas vertrekken.

Eindelijk onze koffers ophalen, want de ophaling is al voorbij. Er liggen nog een aantal koffers op de rolband, maar geen enkele koffer van ons te zien. Tom vraagt aan de vrouw van de koffercontrole of er nog een andere rolband is van onze vlucht. Helaas is dit de enige en onze koffers zijn niet te zien. Ze kijkt op haar lijst, waar nog een aantal namen in fluo staan. Uiteraard staan wij ook in fluo en blijkbaar zijn onze koffers NIET hier! WAT?!  Ze kijkt op haar lijst, maar ze weet het zelf niet goed en verwijst ons naar de balie van de bagage. Na weer aan te schuiven, terug paspoort te laten zien, zijn we nog eens 20min later, bij de balie van de bagage.

Ik zie daar nog herkenbare mensen van onze vlucht staan. We mogen meteen bij de dame aan de balie. Ze kijkt in haar computer en ziet dat Tom zijn koffer vanavond om 21u30 gaat arriveren. En wat met de mijne?? Die komt pas morgenmiddag toe! Grrrrr. Daar valt de planning naar de North Cascades. Na de uitleg van onze kampeer - & wandeltrip, snapt ze zelf ook dat dit vervelend is. Het andere koppel heeft hetzelfde probleem en zij kunnen er ook niet mee lachen. De vluchtnummers komen overeen met de bagage, is er dan in Amsterdam iets mis gelopen? Pfftt en hoe raar dat ze niet beiden toekomen, maar elk apart. Dan nog hopen dat de conditie goed is. Ze willen de koffers laten leveren op het adres van ons hotel, maar ik heb er mijn twijfels over.

Na bespreking met Tom en de mevrouw, kiezen we ervoor om zelf morgen terug te komen om beiden koffers op te halen. Dit lijkt mij veiliger en tijd gaan we toch verliezen. Volledig uitgeput, sleuren we ons naar Budget om onze auto op te halen. Er staat een Jeep klaar maar met kleine koffer en die willen we niet. We mogen zelf niet kiezen en vragen voor een Ford Escape. De meneer gaat gaan kijken of er nog ene staat. Zal dan ook laatste en eerste keer zijn dat we voor budget kiezen. Betalen dan liever extra voor een extra bestuurder. Oef, er staat ene en we mogen de Ford meenemen. In de parking zien we onze Ford staan. Hij ziet er nog behoorlijk uit en om 16u30 kunnen we eindelijk vertrekken.

Nog een korte stop bij de Walmart in Bellevue. De ene tent is geannuleerd en ons geld gaat terug op de rekening komen. Dan hebben we nog enkel de tent in Everett op te halen, maar dat zal voor morgen zijn. Inkopen gaat niet meer, we zijn doodop. Na 30min rijden, komen we aan bij ons hotel in Everett. We ploffen gewoon neer in bed, vol emoties over onze koffers en vallen al snel in slaap.

Morgen zal ons geplande dag in de North Cascades gehalveerd worden. Alles hangt af van onze koffers. Gelukkig heb ik een extra outfit in de handbagage zitten voor ons beiden. En zat Teddy niet in de grote koffer (verstekeling in handbagage), of ik zou nogal op mijn donder krijgen...

Weer seattle - Everett: 20 °C, bewolkt