Dag 7: King & Queen of The Glacier Mountains

Zaterdag 3 september

Deze nacht is het weer beginnen te regenen. Luide druppels vallen op de tent. Uiteindelijk vallen we terug in slaap en rond 7u30 worden we wakker. De regen is gestopt en we zien een kleine opening met blauwe lucht. We maken ons klaar om de tent af te breken. Alles goed nat, drogen we de tent een beetje af met wc-papier. Niet dat het veel helpt. Vlug nog iets ontbijten, maar helaas weer een bui boven onze kop. Dan maar zonder ontbijt vertrekken, richting onze geplande wandeling. 

We rijden The-going-to-The-Sun route op en zien een beetje meer van de uitzichten. Hoewel het nog steeds niet de gewenste resultaten geeft. 

We rijden langs de start van de Highline trail, maar dit is onbegonnen werk. Je gaat niet meer zien, dan hetgeen wij nu zien. We passeren aan Logan Pass en zien terug dezelfde drie dikhoornschapen langs de weg. Bij Rising Sun halen we een koffie en warme chocomelk. Met het koude weer, smaakt dit lekker bij ons ontbijt. 

Het volgende plan is om onze tent al te gaan opzetten op onze gereserveerde CG. Als de vorige kampeerders al weg zijn, kan onze tent al beginnen te drogen. We zien dat ze al weg zijn en mogen onze tent om 11u al gaan opzetten. Mooi, met de zon en wind kan hij goed opdrogen. 

Vervolgens rijden we door naar Many Glacier of de zon daar ook aan het schijnen is. Iets voor de middag parkeren we ons aan de parking en wachten we nog even af. De zon schijnt, maar het is nog niet volledig helder om een deftige view te krijgen tijdens een hike. We sluiten even onze oogjes in de auto. De zon aan het glas doet deugd. Als het bijna 12u30 is, maak ik Tom wakker. Genoeg is genoeg, we wandelen. We zien wel, wat we te zien krijgen!

Goed, we wandelen dan de Swiftcurrent Pass. We zien dat onze wandeling van drie jaar geleden (de iceberg Lake trail), afgesloten is door de grote berenactiviteit. Misschien zien we er tijdens onze wandeling ook wel eentje. Een eerste stop is aan Fishercap Lake. 

Al snel wandelen we tot aan Redrock Lake. Er zijn uitzichten te zien van Mt. Grinnell en Swiftcurrent Glacier. Onderaan Mt. Grinnell, zien we Redrock Falls. 

Na een korte wandelafstand zijn we bij Redrock Falls. Er is veel volk aanwezig en beslissen om een foto te maken op de terugweg. We wandelen verder over brugjes en komen veel wandelaars tegen, die op de terugweg zijn. Het is een zeer populaire wandeling.

Het volgende meer is Bullhead Lake, waar we een grote regenbui over ons hoofd krijgen. Aan Bullhead Lake zien we Swiftcurrent Mt. En Swiftcurrent Glacier. Met kletsnatte kledij, wandelen we verder tot de bui weg is. 

We twijfelen tot waar we zouden wandelen. De regenbui heeft er wel voor gezorgd, dat de hemel helder en blauwer aan het worden is. 

Na een korte rustpauze wandelen we verder naar omhoog. Onze kledij is reeds droog geworden, wat het wandelen aangenamer maakt. De uitzichten worden, hoe hoger, alleen maar beter.  Ik spot nog twee herten, weggestoken tussen de bomen. 

Het wandelpad wordt vanaf nu alsmaar smaller en steiler. Tot een bepaalde hoogte, tanken we even bij door een broodje op te eten. Er komen geen nieuwe wandelaars meer naar boven. Vermoedelijk heeft de regenbui de wandelaars afgeschrikt. Zalig, hebben wij het straks hier voor ons alleen. 

Na een volgende klim zien we alle meren van de Swiftcurrent Valley (Bullhead, Red Rock, Fishercap en Swiftcurrent, alsook in de achtergrond Lake Sherburne). We passeren nog wandelaars, die via de Highline Trail komen. Blijkbaar is de Swiftcurrent Pass, een pak lastiger in het klimmen. Woehoe, wandelaars van de HT, zijn mietjes!

Uiteindelijk na een hoogte van 2.190 meter, bereiken we de top van Swifcurrent Pass. 

We wandelen nog een km verder tot aan het uitzichtpunt van de Highline trail. Niet volledig helder, maar zien toch Granite Park, Heavens Peak, Mt. Cannon en Mt. Oberlin. 

Bovenaan is er een ijskoude wind te voelen en die dringt toch wel door. Tijd voor de afdaling. Een race tegen de zon, want om 20u is het hier donker. Om 17u15 wandelen we naar beneden als enige wandelaars! De uitzichten blijven spectaculair. 

Ons wandelpad naar beneden. 

Terug langs de meren en de bossen. Zouden we nu nog wat wildlife spotten? En ja, door mijn goede ogen, zien we nog een eland door het struikgewas verschijnen. Een foto is helaas te onduidelijk. We wandelen nog over de wiebelende brug, terug langs de waterval en de reeds donkere bossen. 

Om 20u30 zijn we terug veilig op de parking, na een wandeling van 26 km. We zijn redelijk moe geworden en beslissen om vlug iets te halen van eten. Onze matras moet nog opgeblazen worden voor in de tent. Zelf potje koken, is het al wat te laat voor. Terug op de CG maken we ons tentje klaar (die goed droog staat) en eten we onze maaltijd in de auto op. Na de maaltijd nog een vlugge verfrissing aan de plaatselijke toiletten. Dan zien we een dier op de CG lopen! Is het een beer, een eland, een hert?

Neen, het is een zeer mooie en grote rode vos. Totaal niet schuw, drie meter van ons, zelfs tot aan onze tent, komt hij dichterbij. Arm beestje, sorry eten geven we niet. A fead fox, is A dead fox. We zien ook een heldere sterrenhemel, zo veel sterren hebben we nog nooit gezien. Een foto lukt helaas niet. Heel vlug kruipen we in onze slaapzak en vallen we na een geslaagde dag snel in slaap. 

Weer: 3 - 14 °C

Hiking: 26 km

Wildlife: 3 dikhoornschapen, 2 herten, eland, rode vos, eekhoorns